Diagnoza: wnętrostwo

Dzisiaj przygotowałam wpis, który zainteresuje rodziców chłopców. Było już o stulejce i o wodniaku jądra, a teraz pora na wnętrostwo.

Wnętrostwo, czyli brak jąder lub jądra w mosznie, to jeden z częściej diagnozowanych stanów u chłopców. W prawidłowo rozwijającym się organizmie męskim jądra samoistnie zstępują do moszny w ostatnim miesiącu życia płodowego. Czasami proces ten jest opóźniony i następuje dopiero w pierwszych trzech miesiącach życia dziecka.

Zdiagnozowanie wnętrostwa słusznie budzi niepokój u rodziców. Nie znamy jednak dokładnej przyczyny tego zjawiska. Podejrzewa się, że wpływ na to mogą mieć zaburzenia hormonalne, w tym zbyt niski poziom testosteronu u płodu. Wnętrostwo często występuje „w parze” z przepukliną pachwinową.

Inną postacią wnętrostwa są tzw. jądra wędrujące, które okresowo przemieszczają się do kanału pachwinowego – jest to zjawisko fizjologiczne, niewymagające specjalistycznego leczenia. Rodzice powinni zaobserwować, w jakich sytuacjach jądra (lub jądro) znajdują się w mosznie, a kiedy nie, trzeba to zgłosić pediatrze.

W momencie zdiagnozowania braku jąder lub jądra w mosznie, rodzice powinni przede wszystkim obserwować dziecko i zgłaszać lekarzowi wszelkie niepokojące objawy. Konieczne jest również kontrolowanie dziecka przez chirurga po 6. i po 12. miesiącu życia. Bardzo często jądra zstępują do moszny samoistnie.

W przypadku noworodków i niemowląt wnętrostwo zwykle diagnozuje pediatra podczas rutynowej wizyty kontrolnej. Ostateczne potwierdzenie da obraz z badania USG. Wówczas kieruje się dziecko na konsultację chirurgiczną po 6 miesiącu życia.

Leczenie wnętrostwa najczęściej polega na wdrożeniu terapii hormonalnej. Zabieg chirurgiczny sprowadzenia jąder lub jądra do moszny przeprowadza się między 2. a 3. rokiem życia.